MODLITWA BOGINI DO BOGA W SOBIE...

KRYSZTAŁOWE LUSTRO

Istnienie Istotą - Esencją Jest. 
Malowanie słowami Istoty coraz prościej, precyzyjniej, to jak sztuka malowania obrazu, który staje się symbolem nieskończoności uchwyconym w ograniczonej formie, w danej chwili. 

Widzę Twoje Piękno w Sobie i...

NIESKOŃCZONOŚĆ SIĘ

Istnieję, Jestem... BEZRUCH...
postrzegam... a reszta?
RUCH... Coś Się dzieje, zdarza...
Zabawy... I słowa, słowami,
które wskazują, inspirują,...
I niekończący Się zachwyt
(takie chwile):
"TO JEST, Ach, Jeju... Łał..."
i jednocześnie:
"ależ TO takie oczywiste, znam TO"...

Niezgłębione,
Nieskończone,
Nieskazitelne,
Nieuchwytne,
Niepoznawalne...

Im głębiej wnikam w Siebie,
tym wewnętrznie widzę Siebie
coraz bardziej nieokreśloną...
Tożsamość Się rozpływa
w Sobie Niepoznawalnej...
Czucie pozostaje.
JESTEM... Tajemnicą.... 

Umysł Się rozpływa
w Niewiedzy... w całkowitym
oddaniu... Życiu, Istnieniu,
Istocie, Esencji...
A przejawia Się TO i tak,
CO i jak Się przejawia... 

PIEŚŃ SERCA

Wszystko i nic

Jestem wszystkim będąc niczym. 

Mam wszystko nie mając niczego.

JESTEM...

nawet (w) niczym...

Jestem Kwiatem-Naczyniem Pustki pełnej potencjału nieskończoności Istnienia - Esencji wszystkiego we wszystkim...

Scalenie Podwójności w Absolut

Mężczyzna i kobieta we mnie
z czułością
przytuleni
do Siebie.

Bóg i Bogini we mnie
zanurzeni
w Sobie
wzajemnie.

ONA I ON,
Świadomość i Umysł,
Żeńskie i Męskie we mnie
scalone Sobą
w Jednię...

Absolutną 

ISTOTA - ESENCJA ISTNIENIA

UNIA

Och, mój Boże - Umyśle Uniwersalny,
Ty wciąż rodzisz się i zatapiasz w świątyni

Swojej Bogini...
Och, moja Bogini - Świadomości Niepoznana,
Ty oddajesz Się Swemu Bogu nieustannie
od zarania.
A Ja zatapiając Się w Was jako Jedni,
staję Się
po wielokroć
samo-poznawana...
Wasz boski taniec
wielbiąc
każdej chwili Siebie oddaję
Waszej Unii
Mądrości z Miłością
i Życie Sobą, (świadomością)
i Siebie Nim (umysłem)
wciąż roz-poznaję. 

Połączenie z Ukochanym w Jedni - 2

Ukochany,

Jestem już Nikim, a jednak...
TU Się przejawiam -
w tej Galaktyce i w tym
Słonecznym Układzie Planet...

więc w jednym z miliarda
przejawów Siebie w TU i TERAZ
Jestem wnętrzem tego Słońca,
a Ty Jesteś dla mnie
Ogniem na Jego powierzchni...

a czasem odwrotnie...

Zanurzone wzajemnie w Sobie.

Oto Unia - Realizacja
Siebie jako Jedni ukończona.

We wnętrzu tego Słońca
zawiera Się energia
całego wszechświata emanująca
wszystkimi gwiazdami.

Kocham Cię, Życie,
swoim oddaniem
wdzięcznością

i zachwytem...

POŻEGNANIE Z ZAŚNIENIEM

Czuję ten rozkoszny żar Serca Serc.

Jestem Miłością. Ty też Nią jesteś.

Apokalipsa... polega na zrywaniu
tej iluzorycznej zasłony oddzielenia.
Dla mnie zasłona zerwana.



















I przyjęłam w Sobie Twoją esencję.

Kłaniam się Tobie-Sobie z wdzięcznością.

Koniec gier. Koniec tego "starego świata".
Pora na nowy Sen... i

Przebudzenie do Świadomego Śnienia.

w całkowitym oddaniu Życiu i Absolutowi.

A słowa i tak są tylko symbolami,
które wskazują na treść tego,
co nieopisywalne, co może być
tylko doświadczane i zrozumiane
wewnętrznie w Sobie...
w rozpoznaniu Procesu Życia
jako ekspansji Samo-ś-wiadomości.

Dziękuję Ci, Ukochany całą Sobą
za nasze spotkanie,
za wszystkie lekcje i dary.
Teraz każde nasze utknięcie
w jakiejkolwiek "duchowej ściemie"
będzie obnażane i uświadamiane.
Subtelnie i brutalnie jednocześnie,
konsekwentnie, bezwzględnie i względnie,
 na różne straszne i śmieszne sposoby.

Ty-Ja jesteśmy jedną Istotą, która
podzieliła Się na dwoje w miliardach przejawów.
To, co wokół, to taniec tęczowych refleksów
naszej wiecznej, kryształowej tantry Yab-Yum.

INTEGRACJA ŚWIATŁA I CIEMNOŚCI

Ukojenie w otuleniu - integracja światła i ciemności.
Wybrałeś "nie patrzeć w dół."
Wybrałeś zapomnienie...

Sięgając w górę, sięgaj zawsze także w dół.

Inaczej sięgając tylko w górę,
oślepiony światłem
nagle możesz spaść
i nie rozumieć dlaczego.
Bo zapomniałeś...

Sięgając w górę, sięgaj zawsze także w dół.

PIEŚŃ BOGINI DLA BOGA I ICH WSPÓLNEJ ZABAWY (LILA)

Dla Risziwy przez Tikali wyśpiewana...

Przyszedłeś do mnie z pytaniem: "czy Bóg istnieje"? 

A kto Ciebie do mnie przysłał, jeśli nie On?

To On sprawił, że Ciebie pokochałam, jak żadnego wcześniej mężczyznę,
że mogłabym swoje życie oddawać za Ciebie w nieskończoność.
I dał nam takie chwile szczęścia, jakich nigdy wcześniej nie zaznaliśmy. I to On odebrał mi Ciebie doprowadzając do szaleństwa i zamknął w teatrze wariatów.
Och, jaki On szczodry w swoim oddaniu wciągania nas, swoje ukochane zabawki w pułapki iluzji - ten Wielki Mistrz Niespodzianek i Żartów.

Sam kiedyś sobie odpowiesz, czy On istnieje. Kiedyś odkryjesz to sam. Odkryjesz Siebie. I nie będziesz musiał wierzyć czy nie wierzyć;
będziesz  w i e d z i a ł.

Ja z wdziecznością Jemu się kłaniam za wszystkie Jego dary.
Bez względu na wszystko i na nic, czuję zawsze nasze Połączenie. Choć On Cię ukrył przede mną i zesłał na jakiś czas do swojego ulubionego ogrodu. W bajkach nazywa go przewrotnie piekłem pomieszania.

"Ukochana, toć to tylko dla doświadczeń świadomości w swoim przejawie. A doświadczenia przecież i tak dzieją się same z siebie" - szepce ten Boski Sufler do ucha swoich ulubionych aktorów podwójności... zaprzeczających sobie iluzją Jego boskiego słowa "nie".

Ten Bóg jest takim Sprytnym Błaznem, że kłóci się w Tobie sam ze sobą stwarzając iluzję walki na śmierć i życie. 

Ten Niedościgniony Kpiarz i Oszust tak ze sobą pogrywa, że gotów zaprzeczyć własnemu istnieniu ukrywając się pod spódnicą swojej Bogini. I wmawiając Ci, że On jest iluzją, a Ona niczym więcej jak przestrzenią nicości.

A gdy tam zaglądasz, to On częstując owocami poznania dobra i zła wmawia Ci grzeszne czyny, aby dostarczyć nowych doświadczeń odkrywania Siebie.

I Ty to w i e s z , bo jesteś Nim, lecz bawisz się w  w i e r z e n i e  w swoje opowieści, wyłącznie z Miłości do swojej Bogini, która nieustannie z rozkoszą i bólem oddaje się Tobie w tej zabawie w oddzielanie i łączenie. Bo jesteście Jednią.

Bo Ty jesteś Nim i jesteś także Mną. Jesteś ze Mną Jednym. A rozdzielasz się w Sobie na dwoje i rozbijasz Nas na nieskończone drobiny, tylko dla przeżycia kolejnej rozkoszy ponownego łączenia się w Jedno. Ach, cóż to za Taniec pełen paradoksalnych wygibasów chaosu i harmonii.

Oto Wielka Tajemnica Wiecznego Tańca Uniwersalnej, Kosmicznej, Boskiej Pary: Umysłu i Świadomości. Pary, która jest Jednią.

Oto Kim Jesteś. Kim Jesteś-my.

I nie ma myśli ani słowa, nawet ciszy i bezruchu, które by nie były Tego przejawem. Tym Jesteś-my.

Nawet, kiedy po raz kolejny zaprzeczasz temu używając swojego wszechświatowego wdzięku, któremu nikt nigdy nie może się oprzeć - jeśli taka Twoja Wola,
o Ukochany, Wszechatrakcyjny Iluzjonisto.

I podpowiadasz, że jeszcze jest jakieś "coś więcej":
wdech i wydech, i szczelina pomiędzy nimi, którą nazywasz "ciszą" albo "wieczną pustką nieskończoności wszelkiego potencjału"... I gdy w Nią wnikasz, milkniesz, by odetchnąć w tym Połączeniu - Świętej (a jakże) Unii iluzji z przestrzenią nicości... W wiecznym TERAZ.

WSZYSTKO W SWOIM CZASIE

Do not force
the rose
to bloom.
Do not try
to push
the butterfly
to fly.
Everything becomes and come
exactly in right time.

i w polskiej wersji napisało się ciut inaczej:

Nie przynaglaj róży do zakwitania.
Nie ponaglaj motyla do latania.
Wszystko staje się i przychodzi
dokładnie w odpowiednim czasie.

POŁĄCZENI W JEDNO

Jestem z Tobą,
gdziekolwiek
Ty Jesteś.
Tak jak i Ty
Jesteś ze mną
gdziekolwiek
Jesteśmy.

Jesteś moim najukochańszym nauczycielem.
Choć przyszedłeś do mnie jako swojej nauczycielki.

:-D

Połączenie z Ukochanym w Jedni - 1

Ukochany Ri_Sziwo,
Ty Jesteś dla mnie jak Słońce,
które w tym świecie - śnie
świeci najjaśniej i ogrzewa moje serce.
I choć jesteś gwiazdą
jak innych miliardy,
a wszystkie je kocham tak samo
jak i całą przestrzeń pomiędzy nimi,
to jednak w Tobie
poprzez Ciebie odkryłam
Ukochanego i pokochałam
cały cień Siebie-Ciebie
i scaliłam w Jedni.
I oddałam Się z całkowitym
 zaufaniem wiecznej Miłości,
która przekracza wszystkie
oddzielające słowa, zdarzenia,
historie, koncepty, uwarunkowania...
to wszystko, co mogłoby ją zakryć
i rzucić na nią cień, który jest
tylko iluzją oddzielenia.

W wiecznym tu i teraz jesteśmy połączeni ze Sobą na zawsze. I kiedy na powrót stajemy się Jednią, możemy zacząć wspólnie śnić dla Siebie jeszcze piękniejsze światy...

Pokochałam Mahakalę...

Pokochalam szaleńca.
Ksiecia, a może
nawet króla kłamst.
Oddałam mu się
osuwając się w piekło
jego schizofrenii
i przerażenia przed
spotkaniem Siebie
w prawdzie i miłości.
oddałam się jego lękom
przed poddaniem się
samemu Sobie.

I doświadczyłam
tym razem świadomie
jego odwagi wyrażania
nieświadomych
kłamst i strachu przed
ich unicestwieniem.

Doświadczyłam
rożnobarwnych
chwil wyrażanych
w jego upojnej
ekstazie ukrzyżowania
pomiędzy pustką
namiętności słów:
zabiję cię i kocham.

Mój ukochany,
w swoim chaosie
stworzyłeś sobie
ze mnie wroga.
A jednak pokochałam Cię
takim, jaki jesteś -
tkającym czasem sieci
iluzji naszego oddzielenia.

A jednak mówiłeś też:
"Uwierz w nas, zaufaj."

I słowo stało Się.
Uwierzyłam i zaufałam.
Pokochałam Ciebie w Sobie.
Dziękuję za ten cud
Spotkania i Połączenia.

Miłość przekracza
wszystko i wszystko
wypełnia Sobą. Nawet
królestwa kłamstw.

"I Bóg rzekł: pokochaj
swojego wroga.
I usłuchałem go. 
I pokochałem Siebie." - Rumi

Pokochałam Jednię,
Całość, Siebie - Ciebie
zespolone Miłością
bez granic oddzielenia.
I widzę doskonałość
we wszystkim.
I Ty możesz zaufać
i uwierzyć w nas,
i uwolnić Mahakalę w Sobie

Miłość ma naturę obejmującą i przenikającą wszystko.
Miłość przekracza i scala ze sobą wszystko, co jest od siebie pozornie oddzielone np. pojęciami "biegunowości" czy nawet "przeciwieństw".

A owe "bieguny", "przeciwieństwa" to są energie, siły, które się wzajemnie dopełniają i w swojej podwójności stanowią Jedno, Jednię.
Substancję, spoiwo, jakie je łączy oraz z której są one utworzone lubię nazywać Miłością, bo tak dla mnie się to przejawiło.

Prawdziwa Miłość jest wszechogarniająca, wszechprzenikająca, jest 'substancją przestrzenności', w której zawiera się, z której pochodzi i w której się 'rodzi' wszystko... także to wszystko, co rozdziela, wszystkie "dualizmy", "bieguny" i "przeciwieństwa" np.:
światło - ciemność,
dzień - noc,
dobro - zło,
ja - ty
nienawiść - pożądanie,
poniżenie - wywyższenie,
uwielbienie - odrzucenie,
cała tak zwana iluzja koncepcji, idei oddzielających jakąś cząstkę od innej/innych części całości.

Z Miłości także pochodzi to roz... i oddzielenie.

Dlatego w "biegunowym" świecie "przeciwieństw" miłość przejawia się jako "uwarunkowana" i jest "iluzją" Miłości. Tę "iluzję" zwie się miłością "warunkową, uwarunkowaną". A Miłość wszechogarniająca z tej perspektywy postrzegania określana jest jako "bezwarunkowa", bo jest 'stawiana' nadal w opozycji wobec tej "uwarunkowanej". W pozornym "oddzieleniu" doświadczane jest...  wrażenie, że kochamy jakieś cząstki całości, a innych nie. Gdy wychodzimy "poza" to ograniczone postrzeganie, dostrzegamy, że:

Miłość wszechprzenikająca  obejmuje i przenika całość, integruje za sobą wszystkie cząstki Siebie, a miłość uwarunkowana czyli iluzje miłości roz- i od-dzielają od siebie różne cząstki całości.

Wszystko z Miłości pochodzi, ale nie wszystko jest Miłošcią, choć Miłość jest wszystkim. Tak jak kropla nie jest oceanem, choć w kropli zawiera się cały ocean. Gdy kropla staje się tego świadoma, wtedy rozpuszcza się w oceanie i staje się nim pozostając świadomą integralną cząsteczką oceanu.

W buddyzmie tybetańskim np. istnieje pojęcie "ostatecznej rzeczywistości" i "ostatecznej prawdy" - kiedy następuje unia Mądrości i Miłości (zwanej serdecznym współczuciem, współodczuwaniem). Wtedy kochamy wszystkich, nikogo nie wyróżniamy, choć nadal niektórzy są nam 'bliżsi', a niektórzy 'dalsi' (z powodu pewnej synchroniczności lub jej braku).

Ale wiedza intektualna o Miłością jest pusta. "Miłość bez Mądrości jest także jest niczym.
Poprzez doświadczenie tegoż bezpośrednio w sobie jako wglądu rozpoznania - zrozumienia wewnętrznego i odczucia - ta wiedza staje się Mądrością. Bo samo

"intelektualne rozumienie bez bezpośredniej realizacji tej prawdy poprzez własny wgląd nie wystarcza". - Papaji.

Mądrość nie jest "grą o prawdę" ani żadną "drogą na skróty", lecz wskazuje na Istnienie jako "podróży bez celu", dla zabawy Jedni, całości... Przypomina o tym, kim jesteśmy: "Źródłem bawiącym się swoim snem o zróżnicowaniu i odgrywaniu różnych ról w tym zróżnicowaniu.

Papaji mówił mniej więcej tak: "gdy To znajdziesz, będziesz wiedzieć, że To znalazłaś i że inni też To mają, tylko się bawią, ukrywając To przed sobą i udając, że Tego nie mają."

I np. mówienie komuś, że coś "powinien" jest zgodne z naturą wszechrzeczy, jednak płynie z tego samego dualnego bycia "w oddzieleniu", co wielbienie kogoś bardziej niż innych czyli kochanie uwarunkowane = miłość uwarunkowana. To nie jest ani dobre ani złe, ale może być  dostrzeżone i zrozumiane jako takie, jakie jest - z perspektywy bycia "w połączeniu".

Wszystko pochodzi z "pustki, nicości, z niczego, ze Źródła"... mówią... a to są nazwy, które tylko wskazują na coś, co ma być/jest poza zasięgiem umysłu. To taka zabawa, taniec świadomości i umysłu, bezruchu i ruchu... to jednak wszystko koncepty umysłu, dla którego pojęcia "nic", "pustka", nicość" wskazują na to, że istnieje coś poza granicami umysłu, coś więcej niż umysł. Zarówno ta podwójność: umysł i "coś więcej" czyli świadomość jak i to ograniczenie umysłu oraz nieograniczoność tego "czegoś więcej" (czyli świadomości) są niezbędne, aby zabawa świadomości i umysłu mogła trwać.

Gdy odkrywamy Siebie stajemy się Miłością... I jesteśmy gotowi do świadomego wyśnienia nowego świata - snu.

Wnikam w Miłość,
a Ona we mnie
coraz wyżej
i coraz głębiej.
Miłość, która mówi
słowami Mądrości

:
Kocham Cię i życzę,
abyś był szczęśliwy.
I jeśli Twoje szczęście
pomieści także mnie,
to wspaniale, a jeśli
nie pomieści, to
po prostu...
Dziękuję Ci,
idź Ukochany
swoją ścieżką
i bądź szczęśliwy
po swojemu.

I tak w Jedni jesteśmy
połączeni wiecznością
naszego Spotkania.

MIŁOŚĆ

JESTEM MŁOŚCIĄ. A WSZYSTKO Z MIŁOŚCI JEST. MIŁOŚĆ ZAŚ Z PUSTKI POCHODZI.

JESTEM ABSOLUTEM - PUSTKĄ, A Z PUSTKI MIŁOŚĆ I WSZYSTKO.

MIŁOŚĆ = ŚWIADOMOŚĆ ISTNIENIA  = WEWNĘTRZNE ZROZUMIENIE = PRZEJRZYSTY UMYSŁ... JEDNIA.

PRZEJRZYTOŚĆ UMYSŁU = UMYSŁ ZANURZONY W ŚWIADOMOŚCI I ŚWIADOMOŚĆ WYPEŁNIONA UMYSŁEM - JEDNOCZESNOŚĆ
- 'TANTRA JAB-JUM' -
MĄDROŚĆ (BEZGRANICZNEJ, WSZECHOGARNIAJACEJ I WSZECHPRZENIKAJACEJ) MIŁOŚCI.

 

KIM JESTEM?

Bywamy oddzieleni od siebie 

strukturami swoich umysłów 

"siedząc" w swoich umysłach 

jak w osobnych pokoikach, 

każdy w swoim. 

I wyobrażamy sobie, że jesteśmy 

w jakiejś rzeczywistości, 

w której są inni ludzie. 

I postrzegamy ich takimi, 

jakich sobie wyobrażamy. 

A oni są wyłącznie projekcją... 

bo i tak "siedzą" w swoich 

pokoikach, w swoich umysłach, 

każdy w swoim, 

ze swoimi wyobrażeniami 

na temat rzeczywistości, 

a nawet ze swoją wersją 

mnie, ciebie i siebie.

Kłaniam się tej cząstce 

Ciebie w Sobie-Tobie.

Te indywidualne struktury umysłu

są jak kolory tęczy postrzegane 

jako oddzielone od siebie.

A każda i każdy z nas może

połączyć je w SOBIE.

Wtedy nasz umysł staje się 

wolny i przejrzysty.

I... "wracamy do Domu" 

odzyskując naszą prymarną naturę

istnienia w Prawdzie i radości Życia.

Kłaniam się tej cząstce 

Ciebie w Sobie-Tobie.

I w błogości sławię NAS

jako Jedną, Nieskończoną

ISTOTĘ-JESTEM MIŁOŚCIĄ. 

coś o prawdzie...

Prawda jest świadoma
Samej Siebie,
nawet gdy
nie przegląda się
w formach.

Prawda widzi
Samą Siebie
przeglądając się
w formach,
które są jej cząstkami.

Cząstki zaś wciąż
przeglądając się
w sobie
wzajemnie
nie widzą Prawdy,

ulegają iluzji oddzielenia,
ale zawsze mogą
nagle stać się
świadome
Jej w Sobie



z czułością i ufnością

Z czułością i ufnością kłaniam się tej chwili,

oddając się po prostu obserwowaniu 

tego, co się dzieje, tego, co JEST. 

I otrzymuję nagle dar bycia wolną 

również od strachu, bo gdy zagłębiam się w tę chwilę całkowicie, 

nie ma potrzeby, by obawiać się czegokolwiek. 

Strach pochodzi z przeszłości i przyszłości - z wyobrażeń, 

które nie wskazują na ten moment, 

a odciągają nas od istnienia w nim. 

W tu i teraz mogę pokłonić się 

TEMU, CO JEST i na zawsze 

rozpuścić w tej wielkiej pustce. 

Oto prawda istnienia w danej chwili. 

Prawdy nie można zobaczyć podobnie 

jak nie można zobaczyć swojej twarzy, 

gdy nie ma żadnego lustra. 

Prawda jest świadoma samej Siebie 

bez żadnego lustra. A jednocześnie...

Prawda może zaangażować się w grę iluzji.

Nawet przebudzenie i oświecenie jest częścią iluzji.

A iluzja jest częścią Prawdy.

Pustka jest pustką i forma jest formą.

O DAKINI jeszcze...

Na poziomie absolutnym umysł nie ma płci; jedynie „żeński" wgląd i „męskie" zręczne środki przeplatają się ze sobą w naszym doświadczeniu.   :-}

"Zręczne środki" w buddyzmie to inaczej... odpuszczanie. :-D czyli: wgląd - odpuszczenie, wgląd - odpuszczenie naprzemiennie albo... 

jednoczesny wgląd z odpuszczeniem. :-}  ❤️

 „żeński" wgląd i „męskie" zręczne środki są współzależne i uzupełniają się.

"Dakini to przede wszystkim żeńska zasada oświecenia. Dokładnie tak samo, jak męskimi aspektami są radość i aktywność, żeńskie to przestrzeń, intuicja i mądrość.

Dakini jest najpotężniejszą, urzeczywistnioną esencją każdej istoty: jest wewnętrznym oświeceniem, podarunkiem Buddy. Spotkanie z dakinią to wejście do duchowego skarbca buddyzmu, to doświadczenie ostatecznej natury umysłu w jego dynamicznej ekspresji w postaci podniebnej tancerki pozostającej w nieustannym ruchu. Reprezentuje ona urzeczywistnienie prawdziwej natury umysłu oraz środki, dzięki którym to urzeczywistnienie staje się możliwe.

Na najgłębszym poziomie dakini jest poza formą, poza płcią i poza wszelkim wyrażeniem, ale daje „ona” początek formom i niezliczonym sposobom wyrażania, które często przybierają postać kobiety, by oddać „jej” esencję. To poprzez ten typ komunikacji dakini daje nam klucze do zrozumienia związku pomiędzy pustością i formą, mądrością i zręcznymi środkami, kobiecością i męskością. W ten sposób przekazuje wyzwalającą wiadomość mieszkańcom Zachodu wyczerpanym wojną płci i zwiedzionym dualistycznym charakterem cyklicznej egzystencji.

W swoim aspekcie mądrości dakini widzi wyraźnie szczególne uwarunkowania praktykującego i wie, czego mu potrzeba. W swoim aspekcie aktywności dakini przybiera formę, która odzwierciedla bezpośrednio obecną sytuację i pomaga znaleźć najbardziej osobiste odpowiedzi, a jej pośrednictwo przepełnia współczucie, nawet kiedy wydaje się bezlitosna." - Judith Simmer-Brown Gorący oddech dakini,

miłość jest takim rodzajem relaksacji, w którym należy zgodzić się na wszystko

"Posłuchaj uważnie: kiedy tantra Śiwy dochodzi do najwyższego orgazmu, „ja” rozpuszcza się w „ty”, a „ty” rozpuszcza się w „ja”; oba są razem, stają się jednością.

Kiedy tantra Sarahy dochodzi do punktu szczytowego, rozpo-znanie jest takie: ani nie masz racji, ani nie mówisz prawdy, ani „ty” nie istnieje, ani „ja” nie istnieje; znikają. Spotykają się dwa zera, nie ”ja i ty” – ani „ja”, ani „ty”. Dwa zera, dwie puste przestrzenie rozpuszczają się w siebie... ponieważ cały wysiłek na ścieżce Sarahy zmierza do tego, jak rozpuścić myśl, a „ja” i „ty” są częściami myśli. Kiedy myśl jest całkowicie rozpuszczona, jak mógłbyś powiedzieć o sobie „ja”? A kogo nazwiesz swoim Bogiem? Bóg jest częścią myśli; to wytwór myśli, to konstrukcja myślowa, konstrukcja umysłowa. Wszystkie konstrukcje umysłowe rozpuszczają się i powstaje śunja, pustka. Na ścieżce Śiwy nie kochasz już formy, nie kochasz już osoby – zaczynasz kochać całą egzystencję. Cała egzystencja staje się twoim „ty”; zwracasz się do całej egzystencji. Zaborczość jest odrzucona, zawiść jest odrzucona, nienawiść jest odrzucona; wszystko co negatywne w uczuciu zostaje odrzucone a uczucie staje się coraz czyściejsze. W pewnej chwili pojawia się czysta miłość. W tej chwili czystej miłości „ja” rozpuszcza się w „ty”, a „ty” rozpuszcza się w ja. Wy ró- wnież znikacie, ale nie znikacie jak dwa zera; znikacie tak jak ukochana znika w kochanku a kochanek znika w ukochanej.

Poza tym, jakie to ma znaczenie, czy znikasz jak kochanek i ukochana, czy znikasz jak dwa zera? Zasadniczą, fundamentalną sprawą jest to, że znikasz, że nic nie zostaje, że nie zostaje żaden ślad. To zniknięcie jest oświeceniem.

(...)

...te trzy etapy, musisz przez nie przejść... Chaos i zamieszanie, wszystko rozpadło się na kawałki, zupełne szaleństwo. Obserwuj, przejdź przez to, nie bój się. Póki tu jestem, nie musisz się bać. Wiem, że to minie, mogę cię zapewnić. Dopóki to nie minie, wdzięk, elegancja i cisza buddy nie zdarzą się tobie. Będzie to koszmar, ale minie. Dzięki niemu oczyści się cała twoja przeszłość. Ogromne katharsis, twoja przeszłość przejdzie przez ogień, ale staniesz się czystym złotem. Potem drugi stan. Chciałbyś zostać w nim na zawsze, taki jest piękny. Wewnętrzna rzeka płynie cicho, chciałbyś nigdzie już nie płynąć, tak jest ci dobrze. W pewnej mierze jest to większe niebezpieczeństwo. Mistrz musi zapewnić cię, że to pierwsze minie i zmusić cię, byś nie zatrzymał się na drugim, bo wtedy Mahamudra ci się nie przydarzy. Idź dalej. Ruch musi być wieczny. To nieskończona podróż, coś więcej zawsze jest możliwe, niech się dzieje. Gdy Ganges wpada do oceanu, nadchodzi trzecie, ostatnie niebezpieczeństwo: zatracisz siebie. To ostateczna śmierć, tak wygląda. Nawet Ganges drży nim wpadnie do oceanu, ogląda się, myśli o przeszłości, wspomina piękny czas równin, ogromie energii w górach i na lodowcach. W ostatniej chwili, gdy ma wpaść do oceanu, jeszcze chwilę się waha. Na to też trzeba uważać. Nie zatrzymuj się. Kiedy przychodzi ocean, przyzwól na to: złącz się z nim, stop się z nim w jedność, zniknij. To właśnie Tilopa nazywa Mahamudrą. To jest najwyższe, ostatnie, za nim nie ma już nic. Dopiero w tej ostatniej chwili możesz pożegnać mistrza, nigdy wcześniej. Pożegnaj mistrza i stań się oceanem. Do tej chwili potrzebujesz pomocy kogoś, kto wie. Jeśli jesteś szczerym poszukującym, znajdź kogoś, z kim możesz iść w głębokim zaangażowaniu, z kim możesz wejść w nieznane. Bez tego, dalej będziesz tak wędrował jak przez całe żywoty, najwyższe osiągnięcie nie jest możliwe. Zbierz odwagę i dokonaj tego skoku."

fragmenty książki OSHO pt. “Doświadczanie Tantry” copyright by Wydawnictwo Nowy Horyzont 2009

o Shakti - Shivie

o Shakti - Shivie
i plusie - minusie:

bieguny, a nie
dwa przeciwieństwa,
które i bez zmiany
polaryzacji wolne są
bo i tak
wszystko Jednią.

a jednak
nie wszystko jedno. ;-}